آموزش و توسعه مهارتهای اجتماعی

اینکه بشر نیازهایی دارد ، بهتر بگوییم آیا به گونه ای خلق شده است که نیازمندی هایی دارد علاوه بر نیازهای مربوط به بقاء ، در ابتدای تولد - که آدلر این ناتوانی ابتدایی را که همه انسانها خواه ناخواه تجربه می کنند را سبب شکل گیری عقده حقارت ، و سبب انگیزش در زندگی می داند - که برای برطرف نمودن آنها به وجود دیگران نیازمند است؟

اگر رفتارگرایان این سوال را می شنیدند احتمالا پاسخ اینگونه بود : به سبب همراهی نیازهایی مانند محبت ، صمیمیت و ... با نیازهای اولیه ی بقاء در هنگام تولد همه ما نسبت به این احساس شرطی شده ایم و چون پس از آن تقویت مثبت دریافت کرده ایم ، تثبیت گردیده است .

یکی از موارد اجتناب ناپذیر در زمان کودکی و نیازمند کسب مهارت برای به کنترل درآوردن آن در بزرگسالی، تجربه ناگزیر  احساس ناخوشآیندی است که انسان را در شرایطی ناگوار قرار می دهد.

احساسی که در روانکاوی آن را ناشی از تعارض میان خواسته های نهاد (کودک ) و قوانین وجدانی و اخلاقی فراخود می داند و در نظریه های روانی اجتماعی حاصل از کم توانی "بالغ " برای برقراری تعادل میان خواسته های درونی و امکانات بیرونی از آن یاد شده است.

"احساس گناه" هر جا که سکان کشتی زندگی را به دست میگیرد بدون شک بجای هدایت آن به ساحل آرام ، به قلب طوفانی سهمگین خواهد رفت و در این میان مراقبین اولیه خواسته و یا ناخواسته به این ناخدای نابخرد توانایی و قدرت می بخشند و نمیدانند که دیر یا زود با عواقب سخت و وضعیت های دشوار آن رودررو خواهند شد.