اولین تجربه ارتباطی بشر که شالوده ی روابط آینده او نیز خواهد بود بر پایه نیاز او به مراقبین اولیه اش برای بقا نهاده شده است .
این نیازمندی ه تمام و کمال برای هست شدن و پس از آن برای هست ماندن تجربه ای اصیل و درونی است که برای همه انسانها مشترک بوده و توجه به روند و چگونگی آن میتواند راه گشای بسیاری از مسائل باشد
ارتباط یکی از ابزارهای انکار ناشدنی ه مورد نیاز انسانه ، به عبارت دیگه می تونیم از ارتباط به عنوان یک نیاز یاد نکنیم و اینطور بگیم که درواقع ابزاری است که برای برطرف کردن نیازهامون ازش استفاده میکنیم ، و مهارت ارتباطی در واقع اکتساب و به دست آوردن این ابزارها و یادگیریه چگونگی استفاده از آنهاست و یا میتوانیم ارتباط رو به یک زیرساخت مثل جاده و یا ریل راه آهن تشبیه کنم و ابزارهای ارتباطی رو به وسایل نقلیه و مهارت ارتباطی رو به یادگیریه نحوه استفاده از وسایل نقیله و شناخت اون زیرساخت ها که ما در مهارتهای سوم و چهارم یعنی روابط بین فردی و ارتباط موثر ، همین ابزارها رو معرفی و چگونگی استفاده از آنها را بطور خلاصه بررسی میکنیم.
دومین مهارت از مهارتهای زندگی ، همدلی است. تعاریف متفاوت و زیادی از همدلی وجود دارد؛ ما اینطور تعریفش میکنیم :
اقدام و رفتاری که به طرف مقابل می گوید درک شده است.
یکی از موارد مهم و ارزشمند برای ما ، که حتی انگیزه ی انجام و یا عدم انجام بسیاری از فعالیتها کارهای ماست پذیرفته شدن از طرف دیگران است بویژه افراد مهم زندگی که مهمترین آنها پدر و مادر هستند.
یادگیری استفاده از رفتار همدلانه برای والدین از بقیه خیلی مهم تراست . محیط اطراف برای کودکانی که حرفشان شنیده می شود و جوابی همدلانه دریافت می کنند جذاب تر است و در رشد هیجانی آنها موثر است.
دو پیام مهم در رفتار همدلانه :
