با بررسی های نظریه و تئوریهای موجود در حوزه های فلسفه و روانشناسی در میابیم که نیاز به ارتباط و تلاش برای برقراری آن با دیگران چه ریشه در اضطراب هستی گرایانه داشته باشد و یا در میل به بقاء ، جزیی انکارناشدنی از وجود انسان است و در طول حیات در مقاطع مختلف رشدی با تغییر شکل متناسب با آن مرحله بروز پیدا کرده و در راستای ارضای خود سکان کشتی زندگی فرد را به دست گرفته و به سمت مقصد مورد نظر در راستای ارضای این نیاز مهم هدایت می نماید.